آداب روز عید غدیر
یکى از اعمال مستحب در این روز شریف، روزه گرفتن است که در روایات فراوانى به این عمل تأکید شده و ثواب بسیارى برابر “عمر دنیا”، به آن اختصاص یافته است:
سمعت ابا عبداللّه الصّادق علیه السّلام یقول: صیام یوم غدیر خمّ یعدل صیام عمر الدّنیا. لو عاش انسان ثمّ صام ما عمّرت الدّنیا لکان له ثواب ذلک، و صیامه یعدل عند اللّه عزّ و جلّ فى کلّ عام مأه حجّه و مأه عمره مبرورات منقبلات، و هو عید اللّه الاکبر … .[۱۴]
از امام صادق شنیدم که مى‌فرمود: (ثواب) روزۀ روز غدیر خم با (ثواب) روزۀ عمر دنیا برابر است. اگر انسان به اندازۀ عمر دنیا زندگى کند و روزه بگیرد؛ (ثواب آن) معادل (ثواب) روزۀ غدیر است. روزۀ روز غدیر نزد خداى عزّ و جلّ برابر است با ثواب یکصد حجّ و یکصد عمرۀ مقبول. و آن بزرگترین عید خداست … .
ثواب افطاری دادن به پیامبران و صدیقین
از کارهاى مستحب در روز غدیر، افطارى دادن به مؤمنان روزه‌دار است. افطارى دادن ثواب زیادى دارد و خوشبختانه یکى از آداب پسندیده میان مؤمنان مى‌باشد. امّا همان‌طورى که بسیارى از اعمال مستحب در روز غدیر ثواب بیشترى دارند، افطارى دادن در این روز نیز از ثواب فزون‌ترى برخوردار است. امام صادق فرموده است:
من فطّر فیه مؤمنا کان کمن اطعم فئاما و فئاما و فئاما. فلم یزل یعدّ الى ان عقد بیده عشرا. ثمّ قال: اتدرى کم الفئام؟ قلت: لا؛ قال: مأه الف کلّ فئام، کان له ثواب من اطعم بعددها من النّبیّین و الصّدّیقین و الشّهداء فى حرم اللّه عزّ و جلّ و سقاهم فى یوم ذى مسغبه … .[۱۵]
هر کس مؤمنى را در آن روز افطارى دهد مثل کسى است که گروه، گروه، گروه و همینطور مى‌شمرد تا وقتى که عدد آن با دست مبارکش به ده رسید، را اطعام کرده باشد. سپس فرمود آیا مى‌دانى تعداد هر گروه چقدر است؟ عرض کردم: نه! فرمود: هر گروه، یکصد هزار نفر است. ثواب کسى که یک مؤمن را در روز غدیر افطارى دهد به اندازۀ ثواب کسى است که این تعداد، از پیامبران و صدّیقین و شهیدان را در روز گرسنگى در حرم خداوند، اطعام و سیراب کرده باشد … .
روش تبریک عید غدیر هنگام ملاقات
شایسته است، مومنین و شیعیان امیرالمومنین علی بن ابیطالب، هنگام ملاقات یکدیگر در روز عید غدیر، خویشتن را به درک این روز بزرگ و عید الله اکبر، تهنیت گفته و ذکر شریف و با فضیلتى که بنا به فرمایش پیامبر اسلام صلّى اللّه علیه و آله و سلّم مستحب است در روز عید غدیر گفته شود، را زمزمه نمایند:
ألحمد للّه الّذى جعل کمال دینه و تمام نعمته بولایه أمیر المؤمنین علىّ بن ابى طالب علیه السّلام.[۱۶]
سپاس خداى را که کمال دین و تمام نعمتش را در ولایت حضرت امیر المؤمنین، علىّ بن ابى طالب علیه السّلام قرار داد.
دیگر آداب عید غدیر
آراستگى و خوشبویى موجب رضاى خدا و از آداب ویژۀ مؤمنان است که از جانب پیشوایان معصوم علیهم السّلام مورد تأکید قرار گرفته است. امام رضا در این‌باره فرموده است:
… و هو یوم الزّینه فمن تزیّن لیوم الغدیر غفر اللّه له کلّ خطیئه عملها، صغیره و کبیره و بعث اللّه الیه ملائکه یکتبون له الحسنات، و یرفعون له الدّرجات الى قابل مثل ذلک الیوم فان مات، مات شهیدا، و ان عاش، عاش سعیدا … .[۱۷]
… و آن، روز آراستن است. هرکس براى روز غدیر زینت کند، خداوند خطاهاى او را مى‌بخشد، کوچک باشد یا بزرگ، و فرشتگانى را به سویش مى‌فرستد تا برایش ثواب بنویسند و درجات او را بالا ببرند، تا روز غدیر سال بعد. اگر بمیرد، شهید مرده است و اگر زنده بماند، به نیکبختى روزگار را سپرى خواهد کرد … .
عیدى دادن و مهمانی مومنان
عیدى دادن در این روز بزرگ نشانه آن است که عطاکننده از واقعه روز غدیر بسیار خرسند بوده و حاضر است به شکرانه آن، بخشى از مال خود را میان مؤمنان تقسیم نماید. امام جعفر صادق علیه السّلام در این باره، فرموده است:
الدّرهم فیه، بالف الف درهم … .[۱۸]
عیدی یک درهم در روز عید غدیر، معادل هزار هزار درهم است … .
همچنین، دعوت کردن و مهمانی برادران و خواهران ایمانى در روز غدیر و اطعام آنان، نشانه‌اى براى جشن و شادى است. امام باقر علیه السّلام به نقل از رسول گرامى فرموده است:
من أطعم ثلاثه نفر من المسلمین أطعمه اللّه من ثلاث جنان فى ملکوت السّماوات، الفردوس و جنّه عدن و طوبى … .
هرکس سه تن از مسلمانان را غذا دهد خداوند او را از سه بهشت، در ملکوت آسمان‌ها غذا خواهد داد، فردوس، بهشت عدن و طوبى … .
و نیز امام رضا علیه السّلام فرموده است:
و من أطعم مؤمنا کان کمن أطعم جمیع الانبیاء و الصّدّیقین.[۱۹]
هرکس مؤمنى را در روز عید غدیر، اطعام دهد مانند آن است که همه پیامبران و صدّیقین را اطعام کرده است.
در سیره عملی امام رضا نیز چنین امده است که در روز عید غدیر در حضور امام رضا، جماعتى از اصحاب خاصّ شیعیان بودند. امام آنان را براى افطار روزه عید غدیر، در منزل خویش نگه داشته و سپس برای منازل آنها، نیز هدایای اعم از انگشتر و مواد غذایی، فرستاده بودند:
أنه شهد أبا الحسن علی بن موسى الرضا ع فی یوم الغدیر و بحضرته جماعه من خاصته قد احتبسهم للإفطار و قد قدم إلى منازلهم الطعام و البر و الصلات و الکسوه حتى الخواتیم و النعال و قد غیر من أحوالهم و أحوال حاشیته و جددت له آله غیر الآله التی جرى الرسم بابتذالها قبل یومه … .[۲۰]
راوی گوید: امام رضا در روز غدیر، که جمعی از خواص در محضر او بودند، حضرت آنها را برای افطار نگه داشته بود و به منازل آنها [برای اهل و عیالشان] طعام، صله ها، لباس و حتی انگشترها و کفشهایی فرستاده بود و احوال آنها و اطرافیان خودش را تغییر داده بود. حتی اسباب و وسایلی که قبلاً حضرت استفاده می شد، تغییر یافته بود …
[/vc_column_text][vc_single_image image=”1733″ img_size=”full” style=”vc_box_shadow_3d” onclick=”zoom” css_animation=”bounceInUp”][/vc_column][/vc_row]
